Herkese tekrar merhaba,Bugün hepimizin aslında içinde olması gereken ancak uzaktan bakmakla yetindiğimiz bir konudan bahsetmek istiyorum.Yazıma başlarken ufak bir bilgi vermek isterim."Türkiye'de sadece birkaç milyon kişi STK lara üye ancak amerika da 300 milyon nüfusun 85 milyonu bir STK üyesi"Şöyle bir durum daha var ki bizdeki 70 milyonn nüfusa 85bin STK düşmekte, bu oran Amerika da 300 milyon nüfusa 950bin STK şeklinde... Enteresan bir bilgi daha paylaşmak istedim, Osmanlı döneminde 29bin adet vakıf varken şimdi ki vakıf sayısı 5 binin altında...Şimdi, dünyaya baktıktan sonra gördüğümüz şu ki STK oluşturma kurma, yönetme veya katılım sağlama konusunda gerçekten sınıfta kalmışız. Hele ki en büyük övünç kaynağımız GENÇ NÜFUS kavramına yakışmayacak derecede az STK ya sahibiz.
Benim değineceğim konu tamamen farklı. O da şu ki güven meselesi... Bu kadar az STK mıs var diyoruz ama her yerde yardım kampanyaları görüyoruz duyuyoruz, SMS ler atıyoruz, yardım gecelerini televizyon başında seyrediyoruz. Herkes birbirine soruyor; bu kadar para toplanıyor ama bu paralar nereye gidiyor?STK larda da "ben sadece devlete hesap veririm" anlayışı sanki kapalı kapılar ardında sorun mu var diye düşünmemizi sağlıyor, böyle olmasa bile.Bu sebeple bence STK lar topluma açık olmalılar. Mesela STK kanununa göre gelirin 2/3ü yani yaklaşık %66 sını amaca yönelik kullanmak zorundalar. Bence bu oran daha yukarılara çekilirse örnek; %80 o zaman soru işaretleri eminim ki azalacaktır.Burada bence STK ların kendilerini geliştirmesini büyümelerini ve halktan, kamuoyundan daha çok destek almalarını sağlayacak iki tane ana konu var1- Daha şeffaf olmak, her alanda her fırsatta hesap verebiliyor olmak2- Tüm STK ların barış içinde yaşamalarını sağlayacak ve aradaki rekabete son verecek bir üst kurum tarafından yönlendirilmesi gerekmektedir. Hepimizin aynı amaç için yardım destek ve toplumun gelişmesi için çaba sarfediyorsak, aslında birbirimize engel değil destek olmamız lazım değil mi???Son olarak şunu belirtmek istiyorum. Devlet herzaman herşeyi düşünemez, bazen biz bireylerinde birşeyler yapması gerekir. İşte Sivil Toplum Örgütleri yani STK lar bu noktada devreye girerler. STK lara güvenelim ve maddi manevi yanlarında olduğumuzu herzaman gösterelim.Ülkemizdeki en büyük eksiklik bu güven ve destek...
Benim değineceğim konu tamamen farklı. O da şu ki güven meselesi... Bu kadar az STK mıs var diyoruz ama her yerde yardım kampanyaları görüyoruz duyuyoruz, SMS ler atıyoruz, yardım gecelerini televizyon başında seyrediyoruz. Herkes birbirine soruyor; bu kadar para toplanıyor ama bu paralar nereye gidiyor?STK larda da "ben sadece devlete hesap veririm" anlayışı sanki kapalı kapılar ardında sorun mu var diye düşünmemizi sağlıyor, böyle olmasa bile.Bu sebeple bence STK lar topluma açık olmalılar. Mesela STK kanununa göre gelirin 2/3ü yani yaklaşık %66 sını amaca yönelik kullanmak zorundalar. Bence bu oran daha yukarılara çekilirse örnek; %80 o zaman soru işaretleri eminim ki azalacaktır.Burada bence STK ların kendilerini geliştirmesini büyümelerini ve halktan, kamuoyundan daha çok destek almalarını sağlayacak iki tane ana konu var1- Daha şeffaf olmak, her alanda her fırsatta hesap verebiliyor olmak2- Tüm STK ların barış içinde yaşamalarını sağlayacak ve aradaki rekabete son verecek bir üst kurum tarafından yönlendirilmesi gerekmektedir. Hepimizin aynı amaç için yardım destek ve toplumun gelişmesi için çaba sarfediyorsak, aslında birbirimize engel değil destek olmamız lazım değil mi???Son olarak şunu belirtmek istiyorum. Devlet herzaman herşeyi düşünemez, bazen biz bireylerinde birşeyler yapması gerekir. İşte Sivil Toplum Örgütleri yani STK lar bu noktada devreye girerler. STK lara güvenelim ve maddi manevi yanlarında olduğumuzu herzaman gösterelim.Ülkemizdeki en büyük eksiklik bu güven ve destek...
Sevgiler.
Erol YILDIRIM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder